با ترکیبی از آزمایش ها و مدلسازی تحلیلی ترمودینامیکی، پژوهشگران در آمریکا آلیاژ نانوبلوری بر پایه تنگستن تولید کرده اند که در دماهای بالا 1000 درجه سانتیگراد پایدار است. آلیاژهای نانوبلوری به ندرت در چنین دماهایی تاب می آورند و ین موفقیت عظیم می تواند به تولید مواد جدیدی منتهی شود که استحکام بالا را با مقاومت بالا تلفیق می کنند.
فلزات متشکل از دانه های نانوبلوری -بلورهای ریز با اندازه چند ده نانومتر- بسیار قوی تر از فلزاتی با ساختارهای اندازه میکرون و بزرگتر هستند. متاسفانه این نانوبلوره ناپایدارتر هستند. یکی از مشکلات، دانه های ریز می توانند رشد کنند و در دماهای بالا با هم ترکیب شده و فلز را هموار کنند. در پرداخت فلز معمولا دماهای بالایی استفاده می شود و این پدیده مطلوبی نیست. اگرچه پژوهشگران تلاش نموده اند تا روش هایی ارتقا دهند که جلوی رشد دانه های ناخواسته را بگیرد و البته هنوز به پاسخ رضایت‌بخشی نرسیده اند.